Weekendje Ralph.

urnata t-tajba! (goedendag)

Hier weer een update vanuit het altijd zonnige Malta.

Afgelopen week is weer voorbij gevlogen. Op stage gaat het steeds beter en ook de taal barrière word steeds minder. De cliënten die minder tot geen Engels spreken, durven nu met handgebaren iets duidelijk te maken. Erg fijn, en soms ook grappig! Ook de taken van Lisanne en mij worden steeds uitgebreid, we mogen steeds meer dingen alleen doen en hebben ook steeds meer te doen. Dit is erg fijn.

Na de dagen afgeteld te hebben kwam Ralph donderdagavond om 20.00 uur aan op Malta! Ik stond hem op te wachten bij de aankomsthal en het leek uren te duren voor hij uit die deuren kwam. Maar uiteindelijk kwam ie! We hadden een hotel geboekt in Sliema, dicht tegen Saint Julliens aan. Na een bustocht met gezellige andere Nederlanders, kwamen we in het donker aan. Aan de balie kregen we te horen dat we een speciale kamer hadden gekregen, namelijk 1 met zeezicht! Dit was een aangename verrassing. Toen we aankwamen in de kamer, hadden we inderdaad prachtig uitzicht over de zee. Voor zover we konden zien in het donker. ’S Avonds hebben we nog even een pizza gescoord en een drankje gedaan. De volgende dag op stap in Malta!

Vrijdag zijn we naar Valletta geweest, dit is de (nieuwe) hoofdstad van Malta. Hier word elke dag om 12.00 precies een kanonschot afgeschoten, dit wilde Ralph natuurlijk wel graag zien. We waren mooi op tijd en het was een aardige knal. Hierna hebben we de bus naar de ruïnes in Paola (tevens mijn stage plaats) gepakt en deze eens grondig onderzocht. Het was er heerlijk rustig dus echt even genieten voor mij, als een echt plattelands meisje dat ik ben. Haha. Ook was de zon ondertussen goed doorgekomen dus helemaal genieten. Na de ruïnes zijn we doorgegaan naar Marssaxlok, dit is een bekend vissersdorpje in Malta. Hier liggen allemaal gekleurde vissersbootjes en gaan de vissers er elke dag nog op uit om vissen te vangen. Natuurlijk hebben we hier lekker vis gegeten. Ralph werd overgehaald om ‘Lampuki’ te nemen, een lokale seizoen vis. Ik ging voor de ‘king prawns’, dit waren echt de lekkerste die ik ooit op heb! We hebben dus echt genoten daar aan het water. Na het eten ging het lekker regenen dus we kwamen nat aan bij de bus, maar dat maakte niet uit!

Op de terugweg ging het weer lekker op zijn Maltees, halverwege de reis ontstond er grote ruzie toen drie bussen elkaar tegen kwamen op een kruising en geen van allen meer verder kon rijden. Natuurlijk alle wachtende auto’s toeteren en de chauffeurs schreeuwen. Er bleek ook nog een ongeluk gebeurt te zijn, waardoor 1 rijstrook afgesloten was. Na een tijdje tegen elkaar geschreeuwd te hebben is onze bus helemaal anders gereden. Maakt niet uit, we kamen in ieder geval thuis!

Zaterdag zijn we naar Mdina geweest (de oude hoofdstad van Malta), hier hebben we van het uitzicht genoten en een ridder museum bezocht. Wat mooi nagemaakt was, maar waar ik toch weinig van begreep. Haha. Hierna zijn we terug naar Sliema gegaan en hebben we bij restaurant Cuba gegeten. Hier heb ik weer mijn sinds kort favoriete taart Banoffee Pie op. Wat is dat een lekkere taart zeg! Ook Ralph was er enthousiast over, dus we gaan hem zeker eens in Nederland (na)maken. Verheug me er nu al op.

Zondag moest Ralph al om half 8 ’s ochtends de lucht in. Dus hebben in alle vroege (half 6!!) de taxi gepakt naar het vliegveld waar ik hem uitgezwaaid heb. Dit was echt raar … gelukkig zie ik hem over een week weer! Na het uitzwaaien ben ik weer naar het appartement terug gegaan en heb ik nog heerlijk verder geslapen.

Vandaag, was het dan weer tijd voor stage! Het was een dag die echt voorbij is gevlogen, en aan het einde van de stagedag hebben we een hele leuke groepsfoto met de cliënten gemaakt. Dit mag hier allemaal in Malta, dus dat is erg leuk. 1 Man wilde niet op de foto, dus er staan maar 10 mannen op de foto. Maar desalniettemin erg leuk! Op de terugweg zijn Lisanne en ik met de watertaxi vanuit Valletta naar Sliema gegaan, was eens wat anders dan de normale bus!

Nu nog 3 stage dagen … Wat gaat de tijd snel zeg. Morgen ga ik met Lisanne en onze manager Adele naar het psychische ziekenhuis Mount Carmel. Marinelle en Chantal zullen ook mee gaan, dus we zijn er erg benieuwd naar. Adele zei dat het daar erg anders aan toe gaat dan bij ons, dus het kan misschien schrikken zijn. We kunnen uitslapen morgen, hoeven ‘pas’ om half 10 beginnen.

Vanavond doen we het rustig aan, maar verheug me nu al op donderdagavond. Dan gaan we een drankje doen bij restaurant Cuba en natuurlijk aan de Banoffee Pie!

Tot snel allemaal en warme groetjes vanuit Malta.